AETHER
Aether, Yunan mitolojisinde, evrensel ışık ve atmosferik eterin tanrısı olarak kabul edilir. Aether, antik Yunan mitolojisindeki en yüksek tanrıların biri olarak kabul edilir ve farklı mitlerde farklı şekillerde tasvir edilmiştir. Aether'in adı, Yunanca "ışık" veya "ışıldayan" anlamına gelen "aither" kelimesinden gelir.
Aether, Yunan mitolojisinde, dünya ve gökyüzü arasındaki boşluğu dolduran, eterik bir element olarak tasvir edilir. Antik Yunanlılar, gökyüzünü gökyüzü tanrıları (Olimposlu tanrılar) ve yeraltı dünyasını yeraltı tanrıları (Hades'in egemenliği altındaki tanrılar) arasında bölüştürürler. Aether ise bu bölüntünün ötesinde yer alır ve tüm evreni saran bir element olarak düşünülür.
Aether'in diğer bir tasviri de, Olimposlu tanrıların yaşadığı yerin, gökyüzünde meydana gelen olağanüstü olayların (örneğin gökkuşakları) nedeni olarak düşünülen atmosferik eter olduğudur.
Aether, antik Yunanistan'da önemli bir felsefi kavramdır ve Platon, Aristoteles ve diğer filozoflar tarafından ele alınmıştır. Platon'a göre, Aether, fiziksel evrenin ötesinde yer alan evrensel bir kavramdır ve bu nedenle ruhani bir boyutu vardır. Aristoteles ise, Aether'in evrenin en yüksek bölgesi olan beşinci element olduğunu öne sürer.